Saímos de Jinotega coa primeira luz do día e fomos agarrando beneficiari@s en Sasle e no empalme de Los Horcones. Coma sempre, os técnicos don Carlos e don Silvio, van pasando lista á xente dos seus respectivos grupos de seguemento:
Durante o longo camiño por estrada, don Carlos, don Silvio, Xavi e Roberto, foron platicando animadamente con algunhas persoas do noso Proxecto, e o coordinador don Reynaldo agardábanos en Estelí.
Finalmente chegamos á comunidade de El Quebracho, onde fomos recibidos por Edwin e Celestino. Edwin é o técnico de FIDER Estelí, a outra delegación rexional da nosa contra-parte, onde traballou don Rey hai anos, polo que o trato era moi amigable. Celestino é o productor que se dispuña a ensinarnos, con moita soltura, as súas propiedades e os resultados do seu traballo e da colaboración con FIDER:
Dende a casa de don Celestino ata o seu agro, a camiñata fíxosenos dilatada, até que divisamos as vistas de Estelí...
...e por fin chegamos á confortable sombra duns cedros. Alí comezamos a apreciar nas explicacións de don Celestino o esforzo de transformar uns outeiros pedregosos de clima seco, nunha fértil sucesión de pasto, grans básicos e hortalizas:
Mais ese esforzo debeu ser acompañado dunha planificación sostible apoiada en:
- Barreiras mortas (coma os diques feitos coa abundante pedra da que renegaba algún dos nosos productores) para evitar a fuxida da terra e da humidade ladeira abaixo.
- Barreiras vivas de zacate ou taiwan.
- Reforestación, coma nas cercas vivas que compoñen estes fermosos prendones de madero negro.
A concorrencia beneficiaria jinotegana non despegaba a orella das verbas de don Celestino, e a participación era constante; e é que o 'viejito' se gañara a nosa confianza co seu talante, simpatía e coñecemento.
Pode que a constatación da boa produción que alí se obtía con baixos insumos nun medio hostil, convencera un pouquiño máis ás familias beneficiarias da microcunca do Sasle, das bondades da reforestación, emprego de fertilizantes orgánicos, non queima, e outras boas prácticas. Sobre todo aos máis novos.
Alí nos despedimos cun fermoso conto do Responsable Técnico para Nicaragua do Grupo Agro de ESF, Xavi, ao que dende aquí aproveitamos para felicitar polo inminente comezo da súa andaina profesional remunerada no mundo da cooperación, en Jinotega, a súa terra adoptiva. O relato real, moi ben acollido, falaba da idolatría que mantén un desértico pobo peruano polos grandes penedos que, como as pedras de El Quebracho, frean o decorrer das augas conformando unha sorte de oasis ao seu redor.
No hay comentarios:
Publicar un comentario